Natuurlijk

Alweer... een boek over de natuur. Zo dacht ik er over, toen ik er aan begon, maar mensen uit de praktijk raadden mij aan het te schrijven. De natuurboeken die er zijn, zijn meestal gericht op oudere kinderen en staan vol met opdrachten en weetjes. Voor kinderen onder de zeven jaar is er bijna niets. Al schrijvend en verzamelend kwam ik op zóveel onderwerpen, waar kinderen in geïnteresseerd zijn, dat ik een keus heb moeten maken. Er zullen ongetwijfeld dingen gemist worden. Wat ik vooral geprobeerd heb is te laten zien hoe leuk en goed het is om juist met kleine kinderen de natuur te beleven. De nadruk ligt op het feit dat volwassenen daarbij heel belangrijk zijn. Zoals bij alles, is wat zij doen een voorbeeld hoe de kinderen zullen doen. Het belerende van volwassenen, moet vergeten worden als ze met kinderen de natuur in gaan. Steeds weer leren kijken met de ogen van kinderen en enthousiast worden voor de kleine dingen. Beeldentaal in plaats van natuurlesjes en vooral veel doen en steeds maar weer herhalen. Het ritme wat de natuur in zich heeft volgen en steeds de verbinding er mee aangaan. Verhaaltjes vertellen, liedjes zingen en spelen met dat wat de natuur ons geeft. Mijn bedoeling met dit boekje is (zoals met al mijn uitgaven) mensen enthousiast maken waardoor ze zelf op zoek kunnen gaan naar die dingen die voor kinderen van belang zijn. Het allerbelangrijkste is echter het plezier wat kinderen, maar vooral ook wijzelf er aan beleven. Het fragment uit ‘De Bramenplukker’ geeft een idee hoe kinderen zich in de wereld bewegen en de natuur beleven. Als volwassenen leren net als de bramenplukker naar de natuur te kijken, kunnen ook zij kijken met de ogen van een kind.