Heel het jaar feest!

De eerste keer dat ik advent vierde was ik met de klassenouders zo’n drie dagen bezig. Op de eerste advent was ik doodmoe, aan rust toe en mijn lust tot vieren verdwenen. ‘Zo moet het niet!’ dacht ik, maar het volgende feest kwam er al weer aan: Sint Nicolaas. Kerstmis naderde. Elke dag speelden we het kerstspelletje. Een rustpunt voor mij en de kinderen, maar ook nu weer was er zoveel wat nog gedaan moest worden. In de kerstvakantie werd ik ziek.....!

De jaarfeesten worden binnen alle vrije scholen gevierd. Vooral in de peuter- en kleuterklassen ligt de nadruk op de seizoenen. Voor kleine kinderen heel natuurlijk. Zij zijn nog verbonden met de natuur en wat er om hen heen gebeurt. Tegenwoordig is het gebruikelijk om alle beelden in de realiteit te trekken. We zien dit vooral heel duidelijk bij het Sinterklaasfeest. Wij moeten kinderen begeleiden in hun ontwikkeling en behoeden voor alle volwassen begrippen. Dan kunnen de feesten weer worden wat ze ooit waren. Een plezier voor de kinderen en voor degenen die het met hen mogen vieren.

Kinderen genieten van alles wat er voor hen gedaan wordt, maar wordt er niet teveel gedaan? Als er tijdens een feest geroutineerd gehandeld wordt is de ziel eruit en wordt het feest armoedig en leeg. Ons gevoel heeft zijn weerslag op dat van het kind. Maak daarom de voorbereiding niet te lang, maar ook niet te kort. Werk er langzaam naar toe en bouw het ook weer af. En herhaal het het volgende jaar weer met niet teveel verschillende elementen. Doe alleen de dingen waar je achter staat, en weet waarom je die doet. Daarom is het belangrijk zelf enthousiast te worden, verdieping te zoeken en geen belasting te voelen, maar enthousiasme. Dan pas zullen kinderen samen met ons een waar feest kunnen vieren.

‘Feestvieren is een kunst. Een feest tilt ons boven het alledaagse uit!’